ΓΙΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αγία Παρασκευή, 17/3/2017

«Όλα έχουν ειπωθεί, μα αφού κανείς δεν ακούει, πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή». Andre Gide

Όπως όλοι γνωρίζουν, αυτή η ΠΟΣΠΕΡΤ θεωρεί την ισονομία, την ηθική και την αξιοπρέπεια ως βασικά συστατικά στη λειτουργία οποιασδήποτε δημόσιας υπηρεσίας, επομένως και της ΕΡΤ.

Είναι αρχές που πηγάζουν από τη στάση ζωής του καθενός και επιβεβαιώνονται κάθε μέρα και σε βάθος χρόνου. Αυτές οι θεμελιώδεις αρχές ήταν που μας οδήγησαν διαχρονικά στο να καταγγέλλουμε (ίσως από τις λίγες συνδικαλιστικές οργανώσεις) τα κακώς κείμενα, παράνομα, ρουσφετολογικά πεπραγμένα των Διοικήσεων, ακόμα και να οδηγούμε στη δικαιοσύνη όλους αυτούς που καταδικάστηκαν ή κατηγορούνται και σε βαθμό κακουργήματος για διασπάθιση και κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, για απιστία στην υπηρεσία, για παράνομο πλουτισμό, για παράβαση υπηρεσιακών καθηκόντων, για βλάβη της ΕΡΤ κλπ.

Ο αγώνας αυτός, όπως γίνεται πάντα, πολεμήθηκε ποικιλοτρόπως, είχε και έχει μεγάλο κόστος, όμως αυτό δεν μας πτόησε, συνεχίσαμε και συνεχίζουμε και δεν θα αλλάξουμε τις αρχές μας.

Συνεχίζουμε και σήμερα να καταγγέλλουμε τα κακώς κείμενα στην ΕΡΤ. Συνεχίζουμε και την παράσταση πολιτικής αγωγής κατά Παναγόπουλου (η δίκη συνεχίζεται μετά από πολλές αναβολές, 24/03/2017 στο Εφετείο Κακουργημάτων) με κύριο μάρτυρα κατηγορίας τον Πρόεδρο της ΠΟΣΠΕΡΤ.

Τα αναφέρουμε γιατί οι καταγγελίες μας που έγιναν στους εισαγγελείς και στους ελεγκτές δημόσιας διοίκησης και παραπέμφθηκαν με πορίσματά τους στη δικαιοσύνη η οποία για κάποιες από αυτές που έχουν τελεσιδικήσει αποφάσισε (ακόμα και ο Άρειος Πάγος) και τους καταδίκασε.

Μια από αυτές τις περιπτώσεις και μετά από καταγγελία της ΠΟΣΠΕΡΤ το 2015 στο Δ.Σ. της εταιρίας για την παράνομη επαναπρόσληψη του πρώην διευθυντή της ΕΡΤ WORLD επί εποχής Παναγόπουλου, ο οποίος έχει καταδικαστεί τελεσίδικα από 06/03/2014 (Εφετείο) και 17/02/2015 (Άρειος Πάγος), για παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση με βλάβη στην ΕΡΤ, εκδικάστηκε στο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΡΤ στις 15 και 16 Μαρτίου 2017.

Η εισαγωγή του θέματος αφορούσε παραπτώματα για τα οποία σωστά προβλέπεται η ποινή της οριστικής απόλυσης.

Το ΠΠΣ κατά πλειοψηφία, στην ουσία τον αθώωσε, αφού παραμένει υπάλληλος της ΕΡΤ, επιβάλλοντάς του ποινή (6 μηνών) που είναι και εφέσιμη.

Αυτή η απόφαση που είναι πέρα από κάθε κανόνα ισονομίας, δεοντολογίας, ηθικής, αλλά και νομιμότητας, δεν έγινε αποδεκτή από τους 2 εκπροσώπους της ΠΟΣΠΕΡΤ, που ψήφισαν το αυτονόητο, δηλαδή την οριστική απόλυση.

Στις κατά καιρούς συκοφαντίες των sites αλλά και άλλων υπηρεσιακών ή πολιτικών παραγόντων ότι οι συνδικαλιστές είναι αυτοί που είναι επιεικείς έναντι των συναδέλφων τους και τους «βγάζουν λάδι» απαντάμε με πράξεις.

Ειδικά στην ΕΡΤ που πρωταρχικός στόχος της ΠΟΣΠΕΡΤ είναι η ισονομία, η χρηστή διοίκηση, η αξιοπρέπεια, η συνέπεια, η εντιμότητα, η προσήλωση, η ηθική ακεραιότητα, η αυτοπροστασία και το κύρος των οργάνων της ΕΡΤ - τόσο μέσα όσο και έξω από αυτή -  αλλά κυρίως προς τους εργαζόμενους, εφαρμόζουμε ίση και ίδια πολιτική και διεκδίκηση, χωρίς να ξεχωρίζουμε τους πειθαρχικά διωκόμενους, ώστε να μην υπάρχει καμία περίπτωση αμφιβολίας ή εντύπωσης που δημιουργεί υπόνοιες ότι παραβιάζονται οι νόμοι και οι ηθικές αρχές που μας καθορίζουν.

Δυστυχώς σε αυτή τη σύνθεση του ΠΠΣ, έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο, κάποιοι να μη μπορούν να «απογαλακτιστούν» από το παρελθόν τους και να αφήσουν στην άκρη τις παθογένειες και τις ενέργειες, καθώς και τα αποτελέσματα του φαύλου καθεστώτος επί εποχής Παναγόπουλου, σημερινού υπόδικου.

Έτσι παρατηρείται το γεγονός ότι όσοι είχαν υπηρετήσει από διευθυντικές θέσεις εκείνο το καθεστώς και σήμερα ελέγχονται για βαρύτατα πειθαρχικά αδικήματα, να έχουν διαφορετική αντιμετώπιση με ποινές «χάδι», σε αντίθεση με όλους τους άλλους.

Δεν θέλουμε να πιστέψουμε, όσο κι αν ο συνειρμός οδηγεί σε αυτό, ότι η ευνοϊκή μεταχείριση πηγάζει από το γεγονός ότι μέλη των υπηρεσιακών συμβουλίων και διευθυντικά στελέχη, που λειτουργούν στο ΠΠΣ, βάζουν πρώτα και πάνω απ’ όλα από την υπηρεσία, το «ξέπλυμα» της εποχής Παναγόπουλου (άλλωστε και γι’ αυτό είναι μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη), τις προσωπικές τους φιλίες, την κοινή πορεία τους στα πριμ !!! και την «καμαρίλα» επί εποχής Παναγόπουλου, στις διευθυντικές θέσεις, στη συνευθύνη τους για τα κακώς κείμενα, μέχρι σε σημείο πειθαρχικά διωκόμενοι για βαρύτατα αδικήματα που βρίσκονται στον εισαγγελέα, να προτείνονται από τους ίδιους για θέσεις ευθύνης.

Επιβεβαιώνει ; το «Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει».

Σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις, αυτές οι συγκεκριμένες αποφάσεις του ΠΠΣ δε λαμβάνουν υπόψη τους ότι ο κανονισμός (ΓΚΠ) της εταιρίας, δεν είναι πάνω από το σύνταγμα, το ευρωπαϊκό δίκαιο και το νόμο, που προβλέπει ότι οι υπάλληλοι και τα όργανα των διοικήσεων, οφείλουν να συμμορφώνονται με τις τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις.

Εδώ όμως τονίζουμε ότι και η διοίκηση της ΕΡΤ δεν είναι άμοιρη ευθυνών (στο ΠΠΣ πλην των συνδικαλιστών, όλοι οι άλλοι είναι Γενικοί Διευθυντές).

Περιμένουμε η διοίκηση να πράξει τα νόμιμα, καθώς και να ασκήσει νέες διώξεις στο συγκεκριμένο «υπάλληλο» πλέον, ο οποίος όφειλε να έχει ενημερώσει την ΕΡΤ για τις τελεσίδικες καταδικαστικές αποφάσεις εις βάρος του (2014 – 2015) πριν προσληφθεί, τις οποίες και η ίδια η επιχείρηση γνώριζε. Πιστεύουμε ότι θα πάψει να κρίνει ευνοϊκά την περίπτωσή του, όπως έγινε στην πρόσληψή του ! στην άδεια άνευ αποδοχών του, στην απόφαση του ΠΠΣ και να λάβει υπόψη τη γραπτή εισήγηση του νομικού συμβούλου στο ΠΠΣ, που αναφέρει ξεκάθαρα τι έπρεπε και τι πρέπει να γίνει. Η συγκεκριμένη εισήγηση δεν ελήφθη προφανώς υπόψη από την πλειοψηφία των μελών του ΠΠΣ, ούτε καν ζητήθηκε επιπλέον όπως είχε κάθε δικαίωμα το ΠΠΣ γνώμη της ολομέλειας της νομικής υπηρεσίας της ΕΡΤ, ώστε να μην αφήνει την εντύπωση της χαριστικής πράξης.

Σε  κάθε περίπτωση η ΠΟΣΠΕΡΤ δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά ότι θα κάνει παράσταση και θα ενημερώσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης (στο Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.) και τη Γενική Επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης. Οι δύο αυτοί φορείς είναι καθ’ ύλην αρμόδιοι να ελέγξουν και να προχωρήσουν σε περαιτέρω έρευνα και να καταλογίσουν πιθανές ποινικές ευθύνες, πέρα της ένστασης που έχουν δικαίωμα να κάνουν.