Σαν σήμερα, στις 19 Μαΐου 1933, το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς καταργεί με νόμο τις συλλογικές διαπραγματεύσεις – δηλαδή την δυνατότητα των εργατών να διαπραγματεύονται με τους εργοδότες σχετικά με τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας. 

Αντ ‘αυτού, οι όροι έπρεπε να ρυθμίζονται από τους εργαζόμενους «διαχειριστές», που διορίζονταν από τον Χίτλερ. Το επόμενο έτος, το σύστημα αυτό τελειοποιήθηκε και όρισε τους ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων ως τοπικούς “fuehrers” (ηγέτες), με πλήρη έλεγχο στους

χώρους εργασίας και δυνατότητα “λήψης αποφάσεων και για τους εργοδότες και τους εργαζόμενους σε όλα τα θέματα που αφορούν την επιχείρηση”.

Το επόμενο έτος, το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς εισήγαγε την

υποχρεωτική εργασιακή υπηρεσία για άτομα ηλικίας 18-25 ετών, στρατολογώντας στρατιωτικά νέους εργάτες. Απαγορεύτηκε οι εργάτες να αλλάζουν εργασία χωρίς άδεια από το καθεστώς και οι ώρες εργασίας αυξήθηκαν από 60 σε 72 ώρες την εβδομάδα.

Οι ασθένειες στο χώρο εργασίας αυξήθηκαν. Ήταν ένας από τους πολλούς τρόπους που το ναζιστικό καθεστώς ωφέλησε τις μεγάλες επιχειρήσεις και βοήθησε ώστε να διατηρηθούν οι χαμηλοί μισθοί. Η αμερικανική κυβέρνηση είχε σχολιάσει το γεγονός και είχε πει ότι «με ένα τέτοιο δόλωμα οι μεγάλοι Γερμανοί βιομήχανοι αναγκάστηκαν να υποστηρίξουν το ναζιστικό κίνημα»

πηγή πληροφοριών: working class history facebook

(αναδημ. απο το theshadesmag.wordpress.com)